του ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΗΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ*

Ποια είναι η σχέση ανάμεσα στο πλοίο ΠΡΕΒΕΛΗΣ, που προσπαθούν να μας φορτώσουν στις ακτοπλοϊκές μεταφορές του νησιού μας, με το ιστορικό καφενείο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ που παραμένει κλειστό εδώ και ένα χρόνο στην προκυμαία της πόλης μας και πως αυτά συνδέονται με τις κατασχέσεις πρώτης κατοικίας τουλάχιστον 100 σπιτιών στο νησί μας; Άσχετα πράγματα μεταξύ τους θα πει κανείς σε μια πρώτη ανάγνωση, είναι όμως πραγματικά έτσι;

Διαβάζω σε ρεπορτάζ του Νίκου Μανάβη «ΣΤΟ ΝΗΣΙ» για τους κυβερνητικούς υπουργούς και βουλευτές ανά το Αιγαίο που σφάζονται με αναρτήσεις και υπόγειες συναλλαγές ποιος θα φορτώσει στον άλλο το γερό – ΠΡΕΒΕΛΗΣ, το 43χρονο σκαρί που πιθανόν και να μην αποφύγουμε τελικά και να μετατρέψει το ταξίδι Πειραιάς – Μυτιλήνη σε μια ρομαντική κρουαζιέρα 14 ωρών. Τόσο δηλαδή όσο διαρκεί και το αεροπορικό ταξίδι Αθήνα – Γιοχάνεσμπουργκ. Αν μάλιστα κανείς πιστεύει πως η ομοιότητα εξαντλείται μονάχα στον κοινό χρόνο, θα του απαντούσα πως ένας επιβάτης με το αυτοκίνητό του στο ΠΡΕΒΕΛΗΣ θέλει κοντά στα 200 ευρώ σε εισιτήρια με καμπίνα για να ακουμπήσει κάπου το κορμάκι του κι αν μάλιστα φάει και 2 γεύματα στο εστιατόριο του πλοίου και κάνει το λάθος να πιει και καφέ πλησιάζει τα 300. Ε λοιπόν Αθήνα – Γιοχάνεσμπουργκ αεροπορικώς κοστίζει σε οικονομική θέση με TurkishAirlines 370 ευρώ έτσι για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης των υπηρεσιών μεταφοράς που απολαμβάνουμε.

Για να επιστρέψω όμως στις φαγωμάρες των αξιότιμων Υπουργών και Βουλευτών μας, πληροφορήθηκα διαβάζοντας, πως ο αρμόδιος Υπουργός Πλακιωτάκης καμαρώνει που στην Σητεία, της εκλογικής του περιφερείας, θα κινείται το γρηγορότερο καράβι, ο αντίστοιχος βουλευτής Δωδεκανήσου κάνει αναρτήσεις πως με τις δικές του ενέργειες γλύτωσαν το ΠΡΕΒΕΛΗΣ, ο γείτονας Μηταράκης παίρνει τη σκυτάλη και μας ενημερώνει ότι τελικά το ΠΡΕΒΕΛΗΣ ήρθε μονάχα μια βόλτα να δει τα νερά και φεύγει και ο ακόμα πιο δικός μας ο ντόπιος Αντιπρόεδρος πρωτοτυπεί και στο κλίμα του θέματος... τηρεί σιγή ιχθύος.

Όλοι αυτοί συγχωρέστε με αλλά μου θύμισαν πολύ την αξέχαστη ταινία του Αλέκου Σακελλάριου το 1963 «ο κ. Πτέραρχος» με τον αείμνηστο Διονύση Παπαγιαννόπουλο στο ρόλο του βουλευτή να καμαρώνει στους χωριάτες πως «κατόπιν δικών του ενεργειών, τελείωσε το θέμα της απαλλοτριώσεως». Πέρασαν από τότε 60 ολόκληρα χρόνια και όλα παρέμειναν τα ίδια ή μπορεί και να έγιναν χειρότερα.

Αναρωτήθηκα ποια είναι αυτή η ATTICAGROUP. η εταιρία που τη θερμοπαρακαλάνε οι βουλευτές μας για το ΠΡΕΒΕΛΗΣ και είπα να το ψάξω λιγάκι. Η εταιρία, με το εύηχο και ελληνοπρεπές όνομα, τα τελευταία χρόνια έχει εξαγοράσει πολλές άλλες εταιρίες του κλάδου, κατέχει σχεδόν το μονοπώλιο στις ακτοπλοϊκές μεταφορές στη χώρα μας, με τελευταία εξαγορά αυτή της ΑΝΕΚ (δικός της ο ΠΡΕΒΕΛΗΣ) και στόλο 40 και βάλε πλοίων μακράν της δεύτερης ΜΙΝΟΑΝ με μόλις 4. Η εταιρία, προ της οικονομικής κρίσεως, ελέγχονταν από τον πασίγνωστο όμιλο Βγενόπουλου MIG, που φυσικά έκτοτε σχεδόν βάρεσε κανόνι, δανείστηκε, χρωστά και ξεπουλά. Το κόσμημά του, την ATTICA,που εκτιμάται ότι έκλεισε το 2022 με κερδοφορία κοντά στα 20 εκατ. ευρώ  πλέον ελέγχει μια εταιρία με την επωνυμία Strix Holdings, που κατά τα άλλα δεν θα μας έλεγε τίποτα αν δεν ήταν θυγατρική της Τράπεζας Πειραιώς. Με απλά λόγια η ΑΤΤΙCA του ΠΡΕΒΕΛΗ είναι της Τράπεζας πλοίο, όπως και όλα τα άλλα που αλωνίζουν το Αιγαίο. Δε θα σας κουράσω με πολλές λεπτομέρειες για το πόσο καλά τα πάει η ATTICA, απλά θα αναφέρω πως πλέον αγοράζει και ξενοδοχεία στις Κυκλάδες, επεκτείνοντας τον κύκλο εργασιών της και πρόσφατα ναυπήγησε και 3 ολοκαίνουργια AEROCATAMARAN που κινούνται στον Αργοσαρωνικό.

Το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ, το εμβληματικό οίκημα, μέρος της πολιτιστικής ιστορίας της προκυμαίας της πόλης μας, όπως θα διαβάσατε στο ρεπορτάζ του Στρατή Μπαλάσκα, ανήκει και αυτό στην Τράπεζα Πειραιώς, εδώ και μερικές δεκαετίες, ενώ με δική της επιλογή και δική μας ανοχή, παραμένει κλειστό και απαξιωμένο εδώ και ένα χρόνο, μια και η αγαπητή Τράπεζα δεν υποκύπτει στην απαίτησή της για υπέρογκα ενοίκια προκειμένου να διαθέσει το χώρο σε ιδιώτες προς εκμετάλλευση.

Η Τράπεζα Πειραιώς φυσικά, που στο χαρτοφυλάκιο της διέθετε ένα σωρό σπίτια πανελλαδικά χρεωμένα από κόκκινα δάνεια, αρκετά και στην πόλη μας, που τα πούλησε στα funds και πολλοί θα τα χάσουν από κατασχέσεις. Το Τραπεζικό «Ίδρυμα» που μαζί με τα άλλα θα δίνει δάνεια με χαμηλό τόκο ή άτοκα σε νέους για να αγοράσουν σπίτια 15ετίας και πάνω, δηλαδή χτισμένα πριν το 2008, αν αυτό σας λέει κάτι. Με πιάνει αγανάκτηση, ίσως άδικα ποιος ξέρει, μόνο στη σκέψη πως κάποιος θα χάσει το σπίτι του σε πλειστηριασμό σαν την εργαζόμενη συντοπίτισσά μας προ ημερών. Που πήρε δάνειο 25000 για να σπουδάσει το παιδί της και δεν κατάφερε να το αποπληρώσει και στη συνέχεια αυτό το παιδί δυνητικά θα μπορεί να δανειστεί εκ νέου από την Τράπεζα και να αγοράσει το κατασχεμένο σπίτι της μάνας  του. Σενάριο επιστημονικής φαντασίας θα μου πείτε; Ενδεχομένως ναι αλλά ας κρατάμε και μικρό καλάθι.

Σκεπτόμενος τη σύνδεση του ΠΡΕΒΕΛΗ με το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ και τις κατασχέσεις κατοικιών μέσω της Τράπεζας Πειραιώς, ανακουφίστηκα τουλάχιστον στην ιδέα πως το Ίδρυμα είναι ελληνικό, έτσι ονειρεύτηκα ουτοπικά, υπάρχει η ελπίδα κάποτε μια κυβέρνηση να δώσει λύση. Μήπως ήταν λάθος η σκέψη μου; Τράπεζα Πειραιώς, ελληνική Τράπεζα, είπα να ψάξω τη μετοχική της σύνθεση και πάγωσα. Το μεγαλύτερο μέρος της ανήκει στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας που μας «έσωσε» από τη χρεωκοπία, ένα τμήμα μεγάλο στον Αμερικανό δισεκατομμυριούχο John Polson που πλούτισε επενδύοντας στην κατάρρευση της οικονομικής κρίσης και ένα άλλο τμήμα στο fund Helicon Investment Ltd. Ω μα τι έκπληξις, δεν είναι Έλληνες αυτοί που κατέχουν τις Ελληνικές Τράπεζες, αυτές που έχουν δικά τους τα πλοία, τα καφενεία, τα σπίτια μας, αυτές που κρατούν τα λεφτά μας, που μας έχουν φακελωμένους χειρότερα και από τα φακελώματα παλαιότερων εποχών.

Τελικά τους κατανοώ τους καημένους τους Υπουργούς και βουλευτές μας που παρακαλούν και γλύφουν για ένα τόσο δα ρουσφετάκι για την εκλογική τους περιφέρεια. Είναι σα τους φύλαρχους στην Αφρική, στις χώρες εξόρυξης διαμαντιών, που πέφτουν στα πόδια των κατακτητών του προτεκτοράτου και με το αζημίωτο ζητούν μικρές εκδουλεύσεις, με αντάλλαγμα την προσωπική τους ευημερία και τον εφησυχασμό των δούλων. Κι άντε τώρα να βρεις άκρη σε αυτά τα απρόσωπα Ιδρύματα, άντε να μιλάς με τους CEO και να τους λες για πολιτιστική κληρονομιά, για αξιοπρέπεια, για απομονωμένα νησιά και άγονες γραμμές, για ανθρωπιά και κατανόηση. Που να τα πει αυτά ο Υπουργός κι ο βουλευτής, στον Polsonή στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας;

Κλείνοντας λυπάμαι στη σκέψη πως όλα αυτά, τα σπίτια, τα πλοία, τα καφενεία, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια και τόσα άλλα πριν από μόλις 20 χρόνια ήταν δικά μας, ολότελα ελληνικά και τώρα διατηρούν μονάχα μεγαλόσχημα και αρχαιοπρεπή περήφανα ελληνικά ονόματα.

Στις εκλογές, σε δυο εβδομάδες, τώρα που έγινε και το debate και τους χαρήκαμε τους πολιτικούς μας αρχηγούς, με τις ατάκες και τα τσιτάτα τους, ειλικρινά είναι μεγάλο το δίλημμά μου. Ποιον φύλαρχο από όλους να επιλέξω; Τι να λέει άραγε για αυτό η Τράπεζα;

* Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΤΖΗΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ είναι Ταξίαρχος σε αποστρατεία