Τι πήγα και θυμήθηκα.... Φεβρουάριος του 2011 ήταν, 12 χρόνια πριν.

Η σκηνή ήταν εξόχως θεατρική… Στο απόλυτο σκοτάδι ενός ελαιώνα της Λεσβιακής υπαίθρου μια ομάδα περπατά καθοδηγούμενη στο βηματισμό από… τους προβολείς των τηλεοπτικών καμερών! Στο βάθος, το φως ενός τσιμπλοφάναρου τους λέει πως μάλλον εκεί είναι ο προορισμός τους… Τα καταφέρνουν και φτάνουν χωρίς κανείς να σκουντουφλήσει! Αυτό κι αν θα ήταν είδηση.

Ο Υπουργός Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος (που διεκδίκησε την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ μετά) και η συνοδεία του γίνονται δεκτοί από το Δήμαρχο Λέσβου Δημήτρη Βουνάτσο (εν πολιτική αποστρατεία διατελούντα μεν παρά το συγχωριανό του Κώστα Μουτζούρη ξημεροβραδιαζόμενο δε) στο… «ταλαίπωρο μουσείο Θεοφίλου». Μαζί του και ο Αντιδήμαρχος επί του πολιτισμού (και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα) Κώστας Αστυρακάκης!

Υπό το φως κάτι προβολέων της κακιάς ώρας ελέγχονται οι πίνακες του Θεοφίλου και.... η καταστροφή που είχαν υποστεί από τον κάθε άλλο παρά σοβαρό, για να μην πω από τον εγκληματικό για έργα τέχνης τρόπο έκθεσης τους.

Ο δημοσιογραφικός θόρυβος για την τύχη των έργων του φουστανελά ζωγράφου είχε φέρει στη Μυτιλήνη τον κατ’ εξοχής δημοσιοσχετίστα Υπουργό εκείνων των χρόνων. Και την επί των πάντων «υπαρχηγό» του, τη σημερινή Υπουργό πολιτισμού της κυβέρνησης Μητσοτάκη, τη Λίνα Μενδώνη.

Και επειδή ο κ. Γερουλάνος ήταν αρμόδιος και επί του πολιτισμού αλλά και επί του τουρισμού, της στα τυφλά επίσκεψης στο Μουσείο Θεοφίλου είχε προηγηθεί σύσκεψη στην Περιφέρεια με αντικείμενο, - τι άλλο; - το επί δεκαετίες ζητούμενο της τουριστικής ανάπτυξης.

Ξέρετε αυτή που είχαμε αλλά τη χάσαμε εξαιτίας του.... προσφυγικού και του ΣΥΡΙΖΑ! (Συγχωρέστε με αναγνώστες, εδώ θα έπρεπε και τα δημοσιογραφικά κείμενα να έχουν τη δυνατότητα να έχουν ένα emotion με χάχανα!)

Στη συνάντηση λοιπόν αυτή που ήταν εξόχως… διασκεδαστική για τους συμμετέχοντες, ο Υπουργός Τουρισμού και Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος δήλωσε έτοιμος να συμβάλει στην τουριστική ανάπτυξη του τόπου παραχωρώντας στους τοπικούς φορείς την ακτή του… «Ξενία» Μυτιλήνης, την ακτή της Μήθυμνας, το νησί του Αγίου Γεωργίου απέναντι από την Πέτρα και την πλάζ «Τσαμάκια». Θα παραχωρούσε είχε πει και το ξενοδοχείο «Ξενία» αλλά δαύτο ήταν ήδη του Πανεπιστημίου!

Στη συνέντευξη τύπου που ακολούθησε, οι δημοσιογράφοι με τις ερωτήσεις έδειξαν στον Υπουργό ότι η πλαζ «Τσαμάκια» έχει παραχωρηθεί εδώ και χρόνια στο Δήμο, η ακτή «Ξενία» δεν υφίσταται αφού έχει μπαζωθεί και έχει γίνει δρόμος αλλά και πλέον ούτε η κολύμβηση δεν επιτρέπεται εκεί λόγω της ρήψης αστικών αποβλήτων στη θάλασσα και η ακτή της Μήθυμνας ήταν πάντα ελεύθερη για τους λουόμενους. Όσον αφορά το ξενοδοχείο «Ξενία» αυτό όντως ήταν ήδη του Πανεπιστημίου που το είχε ανακαινίσει εκ βάθρων καθότι και λεηλατημένο είχε παραληφθεί. Έτσι κι αλλιώς όλη η περιουσία του ΕΟΤ στη Μυτιλήνη «λεηλατημένη» ήταν.

Παρ’ όλα αυτά ο υπουργός δεν επείσθη αλλά επέμενε ότι είναι έτοιμος να προχωρήσει στις προαναφερόμενες παραχωρήσεις.

Ήθελε δήλωσε να πραγματοποιήσει διαβούλευση με την Περιφέρεια και τους άλλους τοπικούς φορείς για τις δυνατότητες αξιοποίησης τους. Μάταια ο τότε Περιφερειάρχης Νάσος Γιακαλής προσπαθούσε να μαζέψει όσο μπορούσε τα αμάζευτα λέγοντας ότι στην πρώτη θητεία του ως Δήμαρχος Μυτιλήνης είχε πετύχει να παραχωρηθεί η χρήση της πλαζ του ΕΟΤ στη Μυτιλήνη, στο Δήμο. Όμως η ιδιοκτησία της παραμένει πάντα στον ΕΟΤ και άλλα παρόμοια...

Τον είχα ξαναθυμηθεί το Γερουλάνο και την παρέα του, «το όλον ΠΑΣΟΚ» ήταν τότε, διαβάζοντας το δελτίο τύπου του Δημάρχου Μυτιλήνης Στρατή Κύτελη περί των έργων που η δημοτική αρχή πέτυχε μετά από διαπραγματεύσεις με την κ. Μπεάτε Γκμίντερ να γίνουν στην πόλη της Μυτιλήνης. Τα θυμόσαστε; Και παλαί ντε σπορ το Κολυμβητήριο που στην ΕΤΑΔ ανήκει πλέον, και ανάπλαση της ΠΛΑΖ που της ΕΤΑΔ είναι και μήδε το κυλικείο δεν έχει δικαίωμα να δημοπρατήσει ο Δήμος. Και πέντε εκατομμύρια για τον Άγιο Θεράποντα ανακοινώθηκα που ναι μεν πέντε ήταν πλην όμως όχι εκατομμύρια αλλά δάχτυλα ανοιχτά.

Είχε βρέξει εκατομμύρια. 18 αν θυμάμαι καλά. Και δεν βρέθηκε κανείς να πει του Δημάρχου «τι μας λες καλέ μας Δήμαρχε τώρα;». Σε ποια πλαζ, σε ποιο κολυμβητήριο και με ποια αρμοδιότητα στο Άγιο Θεράποντα θα τα έκανε όλα ετούτα; Καθότι εν τω μεταξύ τα πάντα τα είχε πάρει μια ΕΤΑΔ Α.Ε η οποία λέει αξιοποιούσε τη δημόσια περιουσία με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια!

Από την Αθήνα κάποιος ακριβοπληρωμένος γραφειοκράτης έχει μπροστά του ένα χάρτη με σημαδεμένα οικόπεδα. Και κοιμάται και ονειρεύεται πως έχει και τι δεν έχει.... Να φαντασθείτε πόσο πολύ μακριά από την πραγματικότητα είναι – και δεν είναι πλάκα τούτο - το παρκινγκ λέει στο εμπορικό λιμάνι, ο γραφειοκράτης ονειρεύεται να το πουλήσει για να χτιστεί ξενοδοχείο!

Ο ίδιος ο γραφειοκράτης είναι που έχει μπροστά του ένα κουτάκι σε ένα χάρτη που λέει πως το κουτάκι με το όνομα «ξενοδοχείο Ξενία» λίγο έξω από τη Μυτιλήνη είναι φοβερή και τρομερή ιδιοκτησία που χρήζει αξιοποίησης με «ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια». Και βλέπει πιθανά αυτό να μπορεί να γίνει καθότι διαθέτει και... πλαζ! Ξέρετε... Αυτήν που 13 χρόνια πριν έδινε ο Γερουλάνος στον τότε Δήμο Λέσβου!

Και επειδή είναι και large ο γραφειοκράτης δε στέλνει τον δικαστικό κλητήρα να το πετάξει έξω από το κτήριο του τμήμα Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου που διέθεσε και κοντά πέντε εκατομμύρια ευρώ για την ανακαίνιση του λεηλατημένου και ρημαγμένου κτηρίου, αλλά ζητά μοναχά.... ενοίκιο!

Και δυστυχώς δεν βρίσκεται ένας να του πει του γραφειοκράτη της ΕΤΑΔ Α.Ε: «Βρε ουστ απ’ έδιου»!

Επιστρέφω εκεί απ’ όπου ξεκίνησα. Η επίσκεψη στο Μουσείο Θεοφίλου του κ. Γερουλάνου το Φεβρουάριο του 2011 ολοκληρώθηκε με γέλια, χαρές και ιστορίες για το πώς συνδέεται ο Θεόφιλος με το Ρώσο Αρχιστράτηγο στη Μαντζουρία στις μάχες κατά των Ιαπώνων Στρατηγό Κουροπάτκιν και τον περίφημο τίτλο κύριου άρθρου Αθηναϊκής εφημερίδας το 1904 «δεξιότερα Κουροπάτκιν».

Η αποχώρηση της κ. Γκμίντερ πριν ενάμιση χρόνο έγινε με γέλια και χαρές για τα έργα που θα γίνουν στη Μυτιλήνη. Μάλλον η κ. Γκμίντερ γέλασε περισσότερο ακόμα και ίσως να γελά ακόμα. Έδωσε 18 εκατομμύρια στη Δήμο που πολύ απλά δεν μπορούν να απορροφηθούν. Δηλαδή πολύ απλά δεν έδωσε τίποτα. Πήρε μόνο. Την υπό ολοκλήρωση δομή στη Βάστρια. Κάπως έτσι τα «Κυτέλεια» έργα που θα υλοποιούσε με χρηματοδότηση της Γκμίντερ προσετέθησαν στα προ 12 χρόνων έργα της ακτής του… «Ξενία» Μυτιλήνης, της ακτής της Μήθυμνας, στο νησί του Αγίου Γεωργίου απέναντι από την Πέτρα και στην πλάζ «Τσαμάκια». Να ‘χουν οι χρονογράφοι του μέλλοντος να γράφουν.

Όσον αφορά το αίτημα ενοικίου για τη λειτουργία του τμήματος Περιβάλλοντος στο ξενοδοχείο «Ξενία» που κανείς δε θυμάται πως ήταν κάποτε ξενοδοχείο, αυτό μάλλον αποτελεί συνεχιζόμενο... έργο. Στην ολοένα και ποιο σκοτεινή Μυτιλήνη. Στη Μυτιλήνη που επιτέλους χρειάζεται φως. Πολύ φως! Στη Μυτιλήνη που πρέπει να αναρωτηθούμε πλέον σοβαρά, ακόμα «… ‘σκοτεινότερα’ Κουροπάτκιν»; Ακόμα σκοτεινότερα;