Γονείς: Πώς να προσεγγίσουμε τα παιδιά εν μέσω της κρίσης του κορονοϊού
Γράφει η ΜΑΡΙΑ ΒΕΡΒΕΡΗ
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 2/4/2020
Τις τελευταίες ημέρες βιώνουμε όλοι μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Σχολεία κλειστά για λόγους πρόληψης, γονείς αναστατωμένοι, άνθρωποι που κυκλοφορούν με μάσκες στο δρόμο, και ειδήσεις στην τηλεόραση που αναφέρουν πολλά κρούσματα και νεκρούς. Μέσα σε μια τέτοια πραγματικότητα δεν είναι καθόλου παράξενο, παιδιά αλλά και έφηβοι να αναπτύξουν φόβους και να δυσκολεύονται να τους διαχειριστούν.
Βασικό μέλημα μας θα πρέπει να είναι να μην τρομοκρατήσουμε τα παιδιά και τους μεταδώσουμε τους φόβους μας αλλά να τα ενημερώσουμε με ηρεμία και να λύσουμε τυχόν απορίες τους.
Καλό θα είναι επομένως, να μην τα βομβαρδίζουμε με πολλές πληροφορίες που δεν μπορούν να διαχειριστούν και να επεξεργαστούν. Να προτιμάμε να απαντάμε σε συγκεκριμένες ερωτήσεις που κάνουν τα παιδιά με ειλικρίνεια, σαφήνεια και με τρόπο ανακουφιστικό.
Ακούστε τα παιδιά. Τα ενθαρρύνουμε να μιλάνε για ο,τι έχουν ακούσει σχετικά με το θέμα και για το πώς αισθάνονται γι αυτό. Μην αποφεύγετε το θέμα. Πρέπει να τους δώσουμε την ευκαιρία να μας ρωτήσουν για ό,τι τα προβληματίζει. Απαντάμε σε όλες τις ερωτήσεις τους με γνώμονα να τα ενημερώσουμε και να τα καθησυχάσουμε.
Για να μπορέσουμε να το κάνουμε αυτό, θα πρέπει εμείς οι ίδιοι, την ώρα που θα συζητάμε μαζί τους, να μην είμαστε αγχωμένοι, αλλά ψύχραιμοι! Μοιραζόμαστε τα δικά μας συναισθήματα, προσπαθώντας να είμαστε αισιόδοξοι, παρέχοντας ασφάλεια.
Τους εξηγούμε με ποιους τρόπους μπορούμε να προφυλαχθούν. Δηλαδή τακτικό πλύσιμο χεριών, αποφυγή συνωστισμού, περιορισμένες επαφές κλπ. Μέσω αυτής της οδού τα παιδιά θα νιώθουν ότι η κατάσταση με προσοχή, μπορεί να ελεγχθεί.
Επίσης, προσπαθούμε να διατηρούμε όσο γίνεται την συνήθη καθημερινότητα των παιδιών μας.
Σε περίπτωση που αυτό δεν είναι δυνατόν, τότε κατά την περίοδο της κρίσης θα πρέπει να δημιουργηθεί μια νέα ρουτίνα που θα πρέπει να περιλαμβάνει δραστηριότητες για παιδιά και οι όποιες απώλειες σχολικού χρόνου θα πρέπει να καλύπτονται με άλλους τρόπους. Τα παιδιά θα πρέπει να συνεχίσουν να παίζουν και να κοινωνικοποιούνται με άλλους, έστω και στο περιβάλλον της οικογένειας. Έτσι, μπορεί αυτή η κρίση να γίνει μια αφορμή να έρθουμε πιο κοντά στα παιδιά και να τους αφιερώσουμε το χρόνο που χρειαζόταν μαζί μας!
Κλείνοντας, να τονίσουμε πόσο σημαντικό είναι οι ενήλικες να διατηρήσουμε τη ψυχραιμία μας γιατί τα συναισθήματα των παιδιών στις περισσότερες των περιπτώσεων συνδέονται με το ευρύτερο περιβάλλον στο οποίο ζουν.
