Μια διακοπή‑ «μαρτύριο» για τους συγγενείς της Ερατώς
Την Τετάρτη συνεχίζεται η δίκη του δολοφόνου της 24χρονης, ενώ το παρών έδωσαν οι γονείς της, μητέρες που έχασαν τις κόρες τους και γυναικείες και φεμινιστικές οργανώσεις που καλούν σε νέα διαμαρτυρία
Γράφει η ΑΝΘΗ ΠΑΖΙΑΝΟΥ Δημοσίευση 18/9/2023

Μια διακοπή- «μαρτύριο» για τους συγγενείς της δολοφονημένης Ερατώς ανακοινώθηκε το πρωί της Δευτέρας στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο Βορείου Αιγαίου με έδρα τη Μυτιλήνη, όπου θα εκδικάζονταν η έφεση για τη μείωση της ποινής του εν διαστάσει συζύγου της που τη δολοφόνησε το 2019, ενώ κοιμόταν στο διπλανό δωμάτιο το δίχρονο κοριτσάκι τους.
Το εφετείο θα γίνει την Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου έπειτα από δύο αναβολές, τον Μάρτιο και τον Δεκέμβριο του 2022 και μία διακοπή, σήμερα Δευτέρα 18/9, φέρνοντας σε πολύ άσχημη θέση τους γονείς και τους συγγενείς της Ερατώς που υποβάλλονται σε έξοδα μετακίνησης. Το χειρότερο όμως, πέρα από το οικονομικό κόστος είναι ότι έρχονται αντιμέτωπες και αντιμέτωποι με τον δολοφόνο του παιδιού τους.
Για μαρτύριο έκανε λόγο η μητέρα της Ερατώς, Ελένη Κρεμαστιώτη που είχε στο πλευρό της, άλλες δύο μητέρες δολοφονημένων γυναικών από χέρια αντρών: της Σοφίας και της Γαρυφαλλιάς. Σημαντική συμπαράσταση όμως ήταν για τους συγγενείς η παρουσία γυναικείων και φεμινιστικών οργανώσεων, όπως του Συλλόγου Προοδευτικών Γυναικών και της «Ανόρμινα», αλλά και της βουλεύτριας Λέσβου του ΚΚΕ, Μαρίας Κομνηνάκα.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε τι μας είπαν:
Η ανακοίνωση του Συλλόγου Προοδευτικών Γυναικών
«Ο Σύλλογος Προοδευτικών Γυναικών Μυτιλήνης εκφράζει την αλληλεγγύη του στην οικογένεια της Ερατούς, που έχασε τον άνθρωπό της με τέτοιο αποτρόπαιο τρόπο, καλώντας εκ νέου σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Δικαστικό Μέγαρο Μυτιλήνης στις 10:30 π.μ τη Τετάρτη 20/9, όπου θα εκδικαστεί έπειτα από τρίτη αναβολή η έφεση του δολοφόνου της Ερατούς.
Συμμετέχουμε μαζικά και μαχητικά, εκφράζοντας την οργή μας για τις τραγικές ελλείψεις στην οικονομική, συμβουλευτική, νομική τους στήριξη με ευθύνη του κράτους, που προστίθενται στο ανοιχτό τραύμα που αντιμετωπίζουν η μητέρα της και οι άλλοι συγγενείς της καθημερινά. Το ίδιο και για τις υπόλοιπες οικογένειες που βιώνουν αντίστοιχες καταστάσεις.
Νικάμε τη θλίψη με τη θέληση να αγωνιστούμε και να αντιπαλέψουμε τις αποκρουστικές ιδέες, αξίες και συμπεριφορές που υποτιμούν και αντιμετωπίζουν τη γυναίκα ως «ιδιοκτησία».
Στο δρόμο του συλλογικού αγώνα βρίσκουμε το κουράγιο, τη δύναμη, την αντοχή να αλλάξουμε τη ζωή μας μαχόμενες!»