Με τον τίτλο «Τρέλες τιμές στο ραφανιρισμένο ελαιόλαδο» καταγράφει η ιστοσελίδα Olimerca.com, την έντονα ανοδική τάση στις τιμές μετά το ξέσπασμα του Ρωσο- Ουκρανικού πολέμου. Όπως εξηγεί το άρθρο, στην Ισπανία ένας από τους πλέον πληγέντες τομείς αγροδιατροφικών προϊόντων είναι αυτός του ηλίανθου και όλων των παραγώγων του (βλέπε ηλιέλαιο).

Το ηλιέλαιο χρησιμοποιείται σε μεγάλες ποσότητες από τις βιομηχανίες κονσερβοποιημένων ψαριών, αλλά και στο τομέα ξενοδοχεία -εστίαση - κέτερινγκ. Η έλλειψη ηλιελαίου οδήγησε σε αύξηση την ζήτηση για φοινικέλαιο και κραμβέλαιο. Ταυτόχρονα αυξάνεται η ζήτηση για ελαιόλαδα χαμηλής ποιοτικής κατηγορίας, δηλαδή το κοινό ελαιόλαδο (έντονο και απαλό).  

 

Έτσι σύμφωνα με το ρεπορτάζ της ιστοσελίδα  Olimerca.com οι τιμές του βιομηχανικού ελαιολάδου ανέβηκαν από τα 3,00 ευρώ ανά κιλό την προηγούμενη εβδομάδα στα 3,20 ευρώ ανά κιλό στις 5 Μαρτίου, ενώ το ραφιναρισμένο ελαιόλαδο διαπραγματεύεται στα 3,35 ευρώ ανά κιλό (τιμή χονδρική).

«Η ανάγκη εξεύρεσης απαλών ελαιολάδων είναι τέτοια που την ώρα που που γράφονταν αυτές οι γραμμές, οι βιομηχανίες συνήθιζαν να συνάπτουν συμβάσεις για άμεσες παραδόσεις χωρίς καθορισμένη τιμή» τονίζει η ιστοσελίδα. Στην Ισπανία το κοινό ελαιόλαδο κυκλοφορεί σε δύο τύπου έντονο και απαλό.

Στην συνέχεια το ρεπορτάζ της ιστοσελίδας καταγράφει τον φόβο των επιχειρήσεων ραφινερίας πως μια μεγάλη άνοδος των τιμών θα οδηγήσει σε πτώση των λιανικών πωλήσεων του βιομηχανικού ελαιολάδου και του πυρηνελαίου.

Είναι ζήτημα χρόνου η αύξηση των τιμών του βιομηχανικού ελαιολάδου και του πυρηνελαίου στην Ισπανία να οδηγήσουν στην αύξηση της ζήτησης για τα προϊόντα αυτά και στις άλλες ελαιοπαραγωγές χώρες της Μεσογείου. Αυτό σημαίνει πως μεγάλοι χαμένοι από την παρούσα εξέλιξη των τιμών είναι οι ελαιοπαραγωγοί που φέτος άφησαν ασυγκόμιστες της ελιές που είχαν πέσει στο έδαφος, καθώς οι τιμές παραγωγού ήταν πολύ χαμηλές τους προηγούμενους μήνες. Χαμένοι είναι και οι ελαιοτριβείς που θα μπορούσαν να αποκομίσουν κάποια επιπλέον κέρδη από την άλεση καρπού χαμηλής ποιότητας και την εμπορία του ελαιολάδου που θα παράγονταν από αυτές τις ελιές.

Στην Λέσβο, ένα ποσοστό άνω του 30%, της παραγωγής ελαιοκάρπου, της φετινής περιόδου έπεσε στο έδαφος και υποβαθμίστηκε. Το μεγαλύτερο μέρος αυτού του καρπού δεν συγκομίστηκε ποτέ.