ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Ελπίζοντας σε βροχές που... μπορεί να κάνουν και ζημιά!
Μειωμένες προσδοκίες για την φετινή παραγωγή ελαιολάδου. Η εξέλιξη της δακοτονίας
Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΜΑΝΑΒΗΣ Δημοσίευση 28/9/2021
Μειωμένη παραγωγή ελαιολάδου αναμένεται την ελαιοκομική περίοδο που ξεκινάει τις επόμενες εβδομάδες στην Λέσβο.
Σε ελάχιστα τμήματα του ελαιώνα της Λέσβου καταγράφεται καλή καρπόδεξη και ανάπτυξη του καρπού. Στις περισσότερες περιοχές ο καρπός είναι ελάχιστος ως αποτέλεσμα του παγετού που έπληξε την Λέσβο αρχικά στα τέλη του περασμένου χειμώνα και στη συνέχεια στις αρχές του περασμένου Μάρτη. Στην συνέχεια οι υψηλές θερμοκρασίες του Μάη οδήγησαν σε “κάψιμο” του ανθού με αποτέλεσμα η καρπόδεση να είναι πολύ περιορισμένη.
Στα άλλα νησιά
Ανάλογη είναι η εικόνα που παρουσιάζεται στη Χίο και την Σάμο.Ελαιοπαραγωγοί της Σάμου, σημειώνουν ότι οι παραδοσιακοί ελαιώνες του νησιού είχαν πολύ μικρή καρπόδεση, καλύτερη όμως είναι η εικόνα στους ελαιώνες που έχει φυτευτεί η ποικιλία κορωνέϊκη.
Ο λίβας του Μάη φαίνεται πως είναι η αιτία της μειωμένης παραγωγή ελαιόκαρπου στη Χίο. Ωστόσο οι παραγωγοί του νησιού ανησυχούν για τις ζημιές που θα προκαλέσει η παρατεταμένη ξηρασία στην ηρτημένη παραγωγή. Τον ίδιο κίνδυνο φοβούνται και οι ελαιοπαραγωγοί της Λέσβου καθώς διαπιστώνουν πρόωρη ωρίμανση του καρπού και σταφίδιασμα.
Όλοι οι νησιώτες ελαιοπαραγωγοί θεωρούν πως δύο καλές βροχοπτώσεις αυτή την περίοδο θα βοηθούσε στην συγκράτηση του καρπού και στην ανάπτυξη του. Μόνο που αυτή είναι η μια όψη του νομίσματος. Η άλλη όψη είναι αυτή που λέει πως αν έχουμε βροχοπτώσεις αυτή την περίοδο θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για γρήγορη ανάπτυξη του δάκου, εξέλιξη που θα υποβαθμίσει την ποιότητα του ελαιολάδου.
Η εξέλιξη της δακοκτονίας
Τις προηγούμενες ημέρες ολοκληρώθηκε ο τέταρτος ψεκασμός στους ελαιώνες της Λέσβου για την αντιμετώπιση του δάκου, ενώ στα μέσα του Οκτωβρίου θα πραγματοποιηθεί ο πέμπτος και τελευταίος ψεκασμός για την φετινή χρονιά. Οι εργάτες της δακοκτονίας, τονίζουν πως είναι πολύ λίγες οι ημέρες εργασίας που τους δίνονται με αποτέλεσμα να μην προλαβαίνουν να κάνουν πλήρη κάλυψη των περιοχών ευθύνης τους.
Τα μειωμένα κονδύλια και ο δραστικά μειωμένος αριθμός εργατών και αρχιεργατών οδηγούν κατά ανάγκη σε μείωση των ημερών εργασίας για τους δακοκτόνους αλλά και στον μη ψεκασμό πολλών ελαιώνων. Τεράστιο πρόβλημα παραμένουν τα περιφραγμένα ελαιοκτήματα στα οποία δεν έχουν πρόσβαση τα συνεργεία της δακοκτονίας.