Τα σπήλαια από την αρχαιότητα αποτελούσαν ένα πολύ οικείο περιβάλλον για τον άνθρωπο. Χρησιμοποιήθηκαν τόσο ως κατοικία όσο και ως χώροι λατρείας. Οι περισσότεροι άνθρωποι νιώθουν ασφάλεια μέσα σε ένα σπήλαιο λόγω αυτής της σύνδεσης. Κάπως έτσι ξεκίνησε η αναζήτηση του σπηλαίου του Αγίου Φίλιππου στη Θερμή.

Η διαδρομή ξεκινάει απέναντι από το γήπεδο της Θερμής. Εκεί υπάρχει ένας λιθόστρωτος αγροτικός δρόμος που οδηγεί σε ελαιώνες. Στα πρώτα 300 περίπου μέτρα, ο πεζοπόρος θα συναντήσει μια διασταύρωση απ’ όπου θα στρίψει δεξιά. Στη συνέχεια θα ακολουθήσει το μονοπάτι για περίπου 2,5 χλμ. Το μονοπάτι αυτό προς το τέλος γίνεται ανηφορικό και περνάει μέσα από πουρνάρια και βελανιδιές για να καταλήξει στο διάσελο του φαραγγιού της Θερμής.
Από εκεί απουσιάζει τελείως η βλάστηση και κυριαρχεί ο ασβεστόλιθος με τις απότομες αιχμές του. Η θέα μέσα στο φαράγγι με την άγρια ομορφιά θα σας αποζημιώσει.

Από αυτό το σημείο, το μονοπάτι κατηφορίζει μέσα στο φαράγγι και χρειάζεται περισσότερη προσοχή, καθώς οι βράχοι γλιστράνε. Σε κάποια σημεία, από τη μέση και μετά, στο μονοπάτι υπάρχουν μικρές πινακίδες που υποδεικνύουν τη διαδρομή, αλλά χρειάζεται προσοχή για τον εντοπισμό τους.

Φτάνοντας στο σπήλαιο θα αντικρίσουμε ένα στενό άνοιγμα και κάποια σκαλάκια που οδηγούν στην κύρια αίθουσα του σπηλαίου με ένα μικρό ιερό αφιερωμένο στον Άγιο Φίλλιπο. Μέσα στο σπήλαιο απουσιάζει ο σπηλαιοδιάκοσμος, ωστόσο ο περιηγητής μπορεί να θαυμάσει τους εντυπωσιακούς ημιδιάφανους κρυστάλλους ασβεστίτη που υπάρχουν στη δεξιά πλευρά της αίθουσας.

Το σπήλαιο συνδέεται με ένα θρησκευτικό μύθο! Λέγεται πως στα χρονιά της Τουρκοκρατίας στα γύρω κτήματα μια οικογένεια μάζευε ελιές, μέχρι που το αγοράκι της οικογένειας χάθηκε μέσα στην πυκνή βλάστηση. Για μέρες δεν το έβρισκε κάνεις. Ώσπου μετά από χρονιά το παιδί εμφανίστηκε στα όνειρα των γονιών και υπέδειξε την τοποθεσία του σπηλαίου, όπου και βρέθηκε ο σκελετός του μαζί με μια εικόνα του Αγίου Φίλιππου. Ιστορικά το σπήλαιο έχει χρησιμοποιεί ως καταφύγιο και ασκηταριό κατά το παρελθόν.

 Ο πεζοπόρος δεν πρέπει να ξεγελαστεί! Το μονοπάτι δείχνει εύκολο, αλλά στο τέλος υπάρχουν κάποια απαιτητικά σημεία που χρειάζονται προσοχή. Καλό θα ήταν όποιος τολμηρός αποφασίσει να περπατήσει το μονοπάτι να έχει το κατάλληλο εξοπλισμό  και να έχει μαζί του νερό.