Κι’ είμαστε ακόμα στην αρχή
Γράφει ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΜΑΡΙΝΑΤΟΣ
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 14/11/2020
Ας ξεκινήσουμε από τα πολύ βασικά, τα δεδομένα, που στη χώρα αυτή καταντάνε ζητούμενα: ο ιός υπάρχει. Είναι κάτι που, όπως φαίνεται, πρέπει να τονίζεται επανειλημμένα και επισταμένα, καθώς η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα παγκοσμίως σε αρνητές του ιού, μετά την Νιγηρία. Ας μην ξεχνάμε ότι η Λομβαρδία της Ιταλίας τον Μάρτιο μετατράπηκε σε πόλη-φάντασμα, με 16.000 νεκρούς, την ώρα που εδώ πανηγυρίζαμε πρόσκαιρες νίκες.
Τί συνέβαινε τον Μάρτιο στην Ελλάδα; Από τα μέσα Μαρτίου έως και τις 18 Μαΐου βρισκόμασταν σε καθεστώς lockodown. Ποιος ήταν ο σκοπός του μέτρου; Προφανώς, κατ’ αρχάς, η επιβράδυνση της διάδοσης του επιθετικού για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες ιού. Αυτό θα έδινε την ευκαιρία να μην συμφορηθεί το Σύστημα Υγείας με πληθώρα κρουσμάτων και, επιπλέον, να αυξηθούν οι ήδη ελλειπείς και πριν τον κορονοϊό μονάδες εντατικής θεραπείας.
Τελικά, τίποτα από αυτά δεν έγινε. Το μόνο που έγινε ήταν να δημιουργούνται οι περίφημες λίστες Πέτσα, για την οικονομική ενίσχυση των καναλιών, και να ανοίγουν ανεξέλεγκτα τα σύνορα (κατόπιν των απειλών των αεροπορικών κολοσσών) κατά την τουριστική περίοδο. Μια τουριστική περίοδος που ούτως ή άλλως δεν επρόκειτο να τονώσει την ελληνική οικονομία, λόγω του υγειονομικού φόβου.
Βρεθήκαμε, λοιπόν, στην αλλόκοτη θέση όχι μόνο να έχουμε ανοικτά σύνορα, όχι μόνο να μην έχουμε αντίστοιχους αριθμούς τουριστών, όπως προηγούμενες χρονιές, αλλά και να εισέρχονται ανεξέλεγκτα κρούσματα. Αποτέλεσμα: ο Σεπτέμβριος μας βρίσκει απροετοίμαστους στο δεύτερο κύμα έξαρσης του ιού, χωρίς να έχουμε τις απαραίτητες ΜΕΘ. Και, τελικά, ο Νοέμβριος μας φέρνει ένα νέο lockdown, που ουσιαστικά αποσκοπεί στην κίνηση της αγοράς τον Δεκέμβριο.
Αυτό που αποδεικνύεται από το δεύτερο περιορισμό κίνησης είναι απλά η αποτυχία του πρώτου, η θυσία του πρώτου στον βωμό του κέρδους και των εντυπώσεων.
Γιατί, αν είχαν γίνει οι στοιχειώδεις και οι άκρως απαραίτητες κινήσεις, όπως η αύξηση των ΜΕΘ αντί της ενίσχυσης των καναλιών, η βελτίωση των υποδομών των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς αντί του κυνηγητού έναντι της νεολέας στις πλατείες, η αύξηση των σχολικών τάξεων με σκοπό την μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη αντί της υποτίμησης των καταλήψεων που δήθεν υποκινούνταν από συνδικαλιστικές οργανώσεις και από την ροπή των μαθητών στην οκνηρία, αν δεν άνοιγαν τα σύνορα ανεξέλεγκτα, αλλά με τους «κοστοβόρους» ελέγχους, αυτή τη στιγμή το πιθανότερο θα ήταν τα νέα μέτρα να είναι περιττά.
Και κάτι τελευταίο πριν κλείσω: κάθε επιστήμονας, όταν επιτελεί επιστημονικό έργο, υπηρετεί την κοινωνία και την επιστήμη του, κανέναν άλλον. Όταν προχωρά σε πολιτικές διαπιστώσεις, εκφεύγει του πεδίου αρμοδιότητάς του και υπηρετεί, ηθελημένα ή άθελα, πολιτικά συμφέροντα. Ο κ. Τσιόδρας, λοιπόν, που είναι ένας κατά κοινή ομολογία άριστος λοιμωξιολόγος, αυτό για το οποίο οφείλει εκφέρει άποψη είναι το αν είναι απαραίτητη ή όχι η αύξηση των ΜΜΜ και όχι αν είναι εφικτό κάτι τέτοιο.
Στην τελευταία περίπτωση, δίνει λάθος εντυπώσεις, κάνει πολιτικές κρίσεις και το μόνο που καταφέρνει είναι να μικραίνει την προσωπικότητά του και να κρύβονται πίσω του οι κυβερνητικές αστοχίες.
Ποτέ δεν μου άρεσε να γίνομαι μάντης κακών ειδήσεων. Δυστυχώς, όμως, εδώ δεν χρειάζεται να έχει κανείς μαντικές ικανότητες, για να δει ότι πρόκειται για το χρονικό ενός προδιαγεγραμμένου θανάτου. Ήδη, οι πολιτικές αυτές που ακολουθήθηκαν το προηγούμενο εξάμηνο έχουν φέρει σε οριακή κατάσταση το σύστημα υγείας και στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης, όπως ειπώθηκε από επίσημα χείλη, επιλέγουν πλέον ποιους θα διασωληνόσουν με αυστηρά κριτήρια, λόγω κορεσμού. Κι είμαστε ακόμα στην αρχή…