Ξανακάπνισαν οι λουλάδες της Ανεμώτιας
Ξεκίνησε η απόσταξη για την παραγωγή τσίπουρου
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 17/10/2020
Μία ιδιαίτερη δραστηριότητα, άρρηκτα συνδεδεμένη με τη ζωή των κατοίκων της Ανεμώτιας, ήταν η χωρική απόσταξη στεμφύλωνγια την παραγωγή τσίπουρου.
Στο μικρό χωριό της Βορειοδυτικής Λέσβου λειτουργούσαν καζάνια απόσταξης τσίπουρου πολύ πριν από το 1920, τα μέρη των οποίων (καζάνι, καπάκι, λουλάς κλπ) ήταν πήλινα. Αργότερα αυτά αντικαταστάθηκαν με χάλκινα που έφεραν οι αμπελουργοί από τη Σμύρνη και μέσα στη δεκαετία του ’60 έφτασαν να λειτουργούν από Ανεμωτίσιες οικογένειες γύρω στα δέκα (10) αδειοδοτημένα καζάνια.
Σαν διάβηκαν τα χρόνια τα πράγματα στην Ανεμώτια άλλαξαν και η παράδοση στην απόσταξη του τσίπουρου σταδιακά έσβησε. Οι γεροντότεροι έφυγαν από τη ζωή και οι νέοι κληρονόμοι, κάτοχοι των καζανιών, πήραν τα καπάκια και τους λουλάδες για να τα «διακοσμήσουν» στα σπίτια τους διαλύοντας ουσιαστικά τα καζάνια, τα οποία δεν μπόρεσαν να ξαναχρησιμοποιηθούν.
Η ιστορία της χωρικής απόσταξης στην Ανεμώτια είναι ένα λαϊκό παραμύθι, όπως πολλά άλλα, που δεν άντεξε στο χρόνο και είχε ξεχαστεί. Ώσπου, πριν από τρία χρόνια περίπου δέκα φίλοι έχοντας ως κοινή αφετηρία τον Σύλλογο Αμπελουργών του χωριού και το μεράκι τους για το αμπέλι, ξεκίνησαν το εγχείρημα της ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.«Ηφαίστειο Ανεμώτιας».
Μετά από πολύ προσπάθειαη ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.δημιούργησε ένα Μικρό Αποσταγματοποιίο (διήμερο) και έφερε σε πέρας το πρώτο εγχείρημα για την αξιοποίηση των προϊόντων του χωριού και την εξυπηρέτηση των κατοίκων του.
Οι «συνταγές» και τα «μυστικά» βγήκαν από τα μπαούλα και το χωριό μετά του Αγίου Ιγνατίου πήρε και πάλι ζωντάνια, ενώ οι γειτονιές του μοσχομύρισαν ξανά από τη μεθυστική ευωδία των πρωτοσταλαγμάτων.
Σε ένα σκηνικό καπνισμένο με χαμηλό φωτισμό, σε
Μία πετρόκτιστη αποθήκη στις παλιές τούρκικες γειτονιές του χωριού, απέναντι από το Οθωμανικό λουτρό, πυρήνα ελιάς στη φωτιά,μυρωδιές, στέμφυλα, δεξαμενές και βαρέλια. Ανθρώπινες φιγούρες που εξαϋλώνονται μέσα στους ατμούς κρατώντας στα χέρια τσουγκράνες. Λαϊκά ακούσματα από το τρανζίστορ.
Ένα βιωματικό, λαογραφικό αποστακτήριο, ανάμεσα σε παλιά εργαλεία οινοποίησης και απόσταξης, σε παραδοσιακά πατητήρια, σε πήλινα πιθάρια και γυάλινες νταμιτζάνες τυλιγμένες µε ψάθα, ο αποσταγµατοποιός καθαρίζει το καζάνι όπου ατµίζουν τα υπολείµµατα της προηγούµενης απόσταξης. Ξαναγεµίζει και ξαναγεμίζει µε νέα στέμφυλα, κλείνει το καπάκι του άµβυκα και τοποθετεί την πυρήνα στον καυστήρα για να φουντώσει η φωτιά.
Καθόμαστε στο παλιό τραπέζι µπροστά στη φωτιά του άµβυκα. Εστία ξεκούρασης, λύτρωσης και συνάντησης. Είναι η προσφιλής γωνιά αντάμωσης όπου θα μοιραστούμε χαρές και λύπες, αλλά και η ελκυστική γωνιά για τον επισκέπτη.
Ζούμε ένα καινούριο παραμύθι βγαλμένο απ’ τα παλιά.
Οι μεθυστικοί αλκοολικοί ατμοί καθώς ανεβαίνουν από το βράσιμο των στεμφύλων, θα περάσουν από το τόξο για να συναντήσουν το θάλαμο ψύξης όπου ψύχονται στο δροσερό νερό και υγροποιούνται σε σταγόνες χαράς και υγείας, δίνοντας το «μερακλίδικο» Ανεμωτίσιο τσίπουρο.
Η παράδοση χωρικής απόσταξης στην Ανεμώτια δεν παρέμεινε στις μνήμες, στις συζητήσεις και στις φωτογραφίες αλλά το νήμα ξαναδέθηκε από εκεί που είχε κοπεί…
Ένα χωριό που αγαπάμε. Ένα χωριό που παράγει µε χέρια που μοχθούν. Που δημιουργούν. Νεότεροι και παλαιότεροι επαναλαμβάνουν τη χωρική απόσταξη του τσίπουρου έτσι όπως την διδάχτηκαν από τους παππούδες τους, σαν µια ανάµνηση διαλογιστική.
Για να προγραμματίσετε και φέτος την απόσταξή σας επικοινωνήστε με τις υπεύθυνες του Συνεταιρισμού: Αριστοθέα Ατσικπάση (6974923637) και Μυρσίνη Κυλίτση (6983920357)