Ξεκινώντας από το χωριό Ακράσι με προορισμό την παραλία της Δρότας, κατεβαίνοντας το φαράγγι του Πριονά συναντάμε τον καλά κρυμμένο οικισμό της Δρότας, που αποτελεί το επίνειο του χωριού. Ο οικισμός είναι προσβάσιμος με τα πόδια μέσω ενός γραφικού μονοπατιού- πλέον δημιουργήθηκε και δρόμος πό το Ακράσι.

Οι εικόνες που αποκαλύπτονται όσο προχωράμε μες στον οικισμό μοιάζουν βγαλμένες από παραμύθι. Την ηρεμία και γαλήνη του απομονωμένου μυστικού αυτού τόπου ταράζει μόνο το γλυκό κελάρισμα του μικρού ποταμού που τον διασχίζει, έχοντας νερό σχεδόν όλους τους μήνες του χρόνου.
Τα πέτρινα σπίτια, κάποια εκ των οποίων έχουν ανακαινιστεί, μαρτυρούν την ύπαρξη μόνιμων κατοίκων στο παρελθόν.

Στα εγκαταλελειμμένα σπίτια μοιάζει να έχει σταματήσει ο χρόνος, καθώς πολλά έχουν ακόμα στο εσωτερικό τους αντικείμενα και έπιπλα από τη ζωή μιας άλλης εποχής, όταν οι κάτοικοι εγκατέλειψαν αιφνιδίως τα νοικοκυριά τους, με την ελπίδα όμως ότι θα επέστρεφαν σύντομα.

Στο χωριό υπάρχουν δύο εκκλησίες, αυτή της Αγίας Παρασκευής, και αφού διασχίσουμε το γραφικό γεφυράκι του οικισμού, του Αγ. Νικολάου δίπλα στην οποία υπάρχει κοιμητήριο.

Στην προηγούμενη απογραφή του 2011, είχαν καταγραφεί μόλις τρεις κάτοικοι.Τα τελευταία χρόνια το χωριό κατοικείται περιστασιακά, χειμώνα ή καλοκαίρι. Κατά την περίοδο της καραντίνας λόγω covid 19, αρκετοί επέλεξαν τον οικισμό της Δρότας για ασφάλεια και ηρεμία.

Πρόσφατα ιδρύθηκε ο πολιτιστικός και εξωραϊστικός σύλλογος «η Δρότα», ο οποίος δραστηριοποιείται με στόχο να αναδείξει τον οικισμό και τις ομορφιές του. Κατά τους θερινούς μήνες, με πρωτοβουλία και ενέργειες κατοίκων του οικισμού, πραγματοποιούνται προβολές ποικίλου ενδιαφέροντος, σαν σε θερινό σινεμά, κάτω από πλατάνια. Φεύγοντας από τον οικισμό ακολουθούμε τα πεύκα μέχρι την μαγευτική παραλία της Δρότας. Επιβλητικοί βράχοι υψώνονται από πάνω της, όσο ξεμακραίνουμε από το σχετικά οργανωμένο κομμάτι της, χαρίζοντας άγρια ομορφιά στο τοπίο.
*Η βόλτα έγινε μαζί με την Ντόρα Χατζηχαραλάμπους. Ευχαριστώ τον Μπάμπη Αράπη για τη βοήθεια.