Όχι στην «Ευρώπη Φρούριο»
Ανακοίνωση του Συνδέσμου φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών (ΣΦΕΑ) 1967 – 1974
Από το NEWSROOM Δημοσίευση 16/6/2023
Τις πολιτικές επιλογές της Ε.Ε. που οδηγούν στα πολύνεκρα ναυάγια στη Μεσόγειο καυτηριάζει σε ανακοίνωση του ο Συνδέσμου φυλακισθέντων και Εξωρισθέντων Αντιστασιακών (ΣΦΕΑ) 1967 – 1974. Ο Σύνδεσμος τονίζει πως λύσεις θα υπάρξουν μόνο αν είναι βασισμένες στις αρχές της αλληλεγγύης, της δίκαιης κατανομής, στο σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου και των δικαιωμάτων των αιτούντων άσυλο.
Αναλυτική ανακοίνωση του Συνδέσμου έχει ως εξής:
«Πόσοι άνθρωποι, παιδιά, γυναίκες, νέοι, άραγε χάθηκαν χθες στα σκοτεινά νερά ανοιχτά της Πύλου στοιβαγμένοι στο δουλεμπορικό σαπιοκάραβο; Ίσως ποτέ να μην μάθουμε τον πραγματικό αριθμό αυτής της χωρίς κάθαρση τραγωδίας. Μερικές εκατοντάδες ακόμα στη στατιστική του θανάτου.
Για τη σημερινή «Ευρώπη φρούριο», ακόμη και οι εκατόμβες νεκρών δεν αποτελούν καν αφορμή για κάποια ανθρωπιστική αλλαγή στη διαχείριση του προσφυγικού - μεταναστευτικού. Μόλις την περασμένη εβδομάδα οι υπουργοί Μετανάστευσης των «27» συμφώνησαν να επιβληθεί καθεστώς διακριτικής μεταχείρισης ανάμεσα στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου, όπου καταφεύγουν οι πρόσφυγες - μετανάστες, και στις χώρες του βορρά, οι οποίες θα πληρώνουν 20.000 ευρώ για κάθε μετανάστη που θα «φιλοξενείται» υποχρεωτικά στο νότο! Αυτός είναι ο «νέος μηχανισμός που συνδυάζει την αλληλεγγύη με την ευελιξία»! Έτσι θα προστατευθεί από τους «λαθροεισβολείς» η πολυδιαφημισμένη «κανονικότητα του Ευρωπαϊκού τρόπου ζωής». Φράχτες λοιπόν και όχι «γέφυρες» αλληλεγγύης!
Ο ξεριζωμός των ανθρώπων όταν κινδυνεύει η ζωή τους, όταν τα παιδιά τους έρχονται αντιμέτωπα με τον θάνατο, και η μετεγκατάστασή τους σε ασφαλέστερο τόπο είναι φαινόμενο σύμφυτο με την ιστορία της ανθρωπότητας. Επομένως, δεν μπορεί να ανακοπεί με ξενοφοβικές δημαγωγίες, με επαναπροωθήσεις και καταστολή, με την πατριδοκαπηλία και την νεκρανάσταση της διχαστικής «εθνικοφροσύνης».
Όσο οι ιθύνοντες της Ε.Ε θα φορτώνουν τις πολιτικές τους ευθύνες στις χώρες υποδοχής, τόσο θα μετράμε νεκρούς στις θάλασσές μας. Λύσεις θα υπάρξουν, μόνο αν είναι βασισμένες στις αρχές της αλληλεγγύης, της δίκαιης κατανομής, στο σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου και των δικαιωμάτων των αιτούντων άσυλο».
